“In Nederland gaan we eerst praten, in Frankrijk gaan ze eerst staken”. Machtsvertoon dat doorslaat in machtsmisbruik. Ervaren dat je invloed hebt geeft een kick als je jezelf klein en genegeerd voelt. Of zoals in Frankrijk nu, werknemers zich bij voorbaat slachtoffer voelen van een nieuwe wet. Een wet die flexibilisering op de arbeidsmarkt mogelijk maakt. Bedrijven hoeven dan niet meer eerst failliet te gaan, maar mogen in een eerder stadium schakelen.
Schakelen betekent niet dat je minder personeel nodig hebt, maar vaak wel ander geschoold personeel. Competenties die nodig zijn op dat moment ga je aan elkaar schakelen: in Nederland pionieren we daar al mee. Pionieren betekent dat we nog niet de optimale setting gevonden hebben, maar welwillend zijn. Veel ZZP ers voelen zich dan ook als een pion in een schaakspel, maar zij hebben vooral de opdracht (voor zichzelf!) om hun kracht en beste positie te vinden om niet uit het veld te verdwijnen. Vernieuwend ondernemen is eerst jezelf opnieuw uitvinden. Alles begint altijd bij jezelf, of je het wilt geloven of niet.
We zitten in een overgangsfase waarbij de bedrijven zich moeten aanpassen aan de massaal veranderende consument. Let op: De consument ben jij! En als een bedrijf dan moet blijven roeien met de riemen die hij heeft, wordt het nog moeilijker om een mammoet tanker van koers te laten veranderen, helemaal bij ruige zee. Opnieuw jezelf uitvinden is daarom ook het thema voor grotere organisatie.
In stakingen zie ik vooral de innerlijke strijd die de mensen met zichzelf leveren: in de verdediging schieten omdat je dacht dat je baan voor altijd veiliggesteld was. Angst regeert. Maar werk zal er altijd genoeg zijn, alleen de banen veranderen. Dit is een logisch gevolg van technische ontwikkelingen maar ook omdat we zelf veranderen. Staken mag dan ook een pas op de plaats zijn voor herbezinning maar niet om te verlammen. In ieder geval niet lang.
En ja, natuurlijk moeten de werkgevers en aandeelhouders (Let op: Dat ben jij ook! oeps! al was het maar via je pensioenopbouw!) ook hun verantwoordelijkheid nemen, zonder liefdadigheidsinstellingen te worden. Balans vinden tussen bezieling en zakelijkheid speelt op alle niveau’s.
« La vie est un long fleuve tranquille » was de titel van een succesvolle Franse film uit 1988. Het was dan ook een komedie met een filosofische boodschap: het leven is juist geen lange, rustig kabbelende rivier! Laten we hopen dat deze inzichten binnenkort mogen verankeren, want dat geeft weer rust ;-).